Op weg naar Hawaï! (En wat voor één..)

Goedemorgen in NL allemaal🙋🏼‍♂️

Wat fijn dat je er bent😁. Erg leuk om jullie weer op de hoogte te houden van mijn belevenissen. Ook het aantal personen dat mij volgt t.o.v. vorig jaar is verdubbeld. Vorig jaar was dat er 1, nu 2. Nee, zonder gekheid; je moet Arjan heten om de eerste dag alweer het één en ander mee te maken..

Na een week lang alle laatste puntjes op de i te hebben gezet, was het gisterochtend 10:50 uur NL tijd zover. 3 vluchten via Frankfurt en Seattle om vervolgens in Hawaï aan te komen na ruim 22 uur te hebben gevlogen. In het begin even lastig om alles weer achter te laten, maar al snel wist ik weer; “o ja, hier ben ik zo goed in”.

Eenmaal in Seattle aangekomen, had ik een uur en 10 minuten om opnieuw in te checken en m’n laatste vliegtuig te halen, moet te doen zijn zou je zeggen. In Amerika moet je bij transfers en binnenlandse vluchten gewoon opnieuw inchecken en door de security, eerste en de laatste keer voor mij. Bij het checken van m’n visa en de vingerprints die afgenomen worden, werden mij enkele vragen gesteld over m’n doel en reden van m’n reis. Uiteindelijk werd ik onverwachts en verbaasd doorgestuurd met een rood A4 velletje wat inhield dat ik een politie inspectie kreeg. Ik moest m’n telefoon en paspoort afgeven en moest m’n koffer van de band halen en terugkeren naar het kamertje wat je ook wel eens bij border security ziet. Niet overdreven gezegd werden mij rond de 20 vragen gesteld; met wie, waarom, hoe lang, wat, wanneer en hoe. 1 vraag die gesteld werd of ik ga werken in Hawaï in die 3 weken🤦🏼‍♂️🤦🏼‍♂️🤦🏼‍♂️. Vervolgens werden mijn hand -en ruimbagage gecontroleerd wat er natuurlijk picobello uitzag. Ik mocht niet opstaan, zolang meneer de officer aan het inspecteren was (naar m’n mooie nieuwe snorkelset). De tijd tikte en tikte en tikte en tikte en tikte.. In paniek was ik niet, maar m’n hart ging wel wat sneller af en toe. Eindstand; ik mocht gaan, whoehoe wat was ik blij. Het was 5 over 5 lokale tijd en ik moest met 3 treintjes naar de gate + de securitycheck —> opzij, opzij, opzij, want ik heb een ongelooflijke haast🎤. Kom ik bij de check aan, staat daar een meisje voor dezelfde vlucht; haar vingerprint werkte niet bij het inkomen van Amerika, dus dat duurde maar en haar werd verteld dat haar bagage niet meer in t vliegtuig zou komen... Uiteindelijk zijn we om 17:25 in het vliegtuig gestapt met 17:40 als vertrektijd.

Eind goed, niet goed, stonden we met z’n 2en als 2 zielige kindjes te wachten op onze koffers, maar helaas, ze kwamen niet. Mijn en haar koffer liggen nog in Seattle en komen morgen hier naartoe. Wat zal ik ervan zeggen; een enerverende eerste reisdag🤔🤪. 

Het is hier nu bijna 1 uur ‘s nachts wat betekent dat ik bijna 30 uur wakker ben, dus ik duik even het bedje in en wacht morgen met kwijl in m’n mond op m’n lieve koffer, zodat ik normaal een zwembroek aan kan doen😒.

Ik wens jullie een fijn weekend en tot snel bij m’n volgende reisverhaal😊

Reislustige groetjes,

Arjan