Bondi Beach, Australië 9 t/m 16 februari 🇦🇺

Hallo allemaal! 

Hier is ie dan; mijn eerste belevenissen en ervaringen Down Under! Zoals in mijn vorige blog beschreven, vloog ik Business Class naar Sydney en daar heb ik gebruik van gemaakt ook. Stoel op ligstand en slapen maar. Na ruim 7 uur was het zo ver. Één van mijn grootste dromen ooit; met beide voeten op Australische bodem staan!😎

Op het vliegveld aangekomen dacht ik; ‘Border Security, dus ik kom op tv!‘ Maar helaas, binnen wel 15 hele minuten stond ik buiten met backpack en al. Papiertje afgegeven met informatie voor de immigratiedienst, doorgelopen naar de bagageband waar mijn backpack al dronken leek van het rondjes draaien op de band en hup naar buiten. Ben ik er echt? Jazeker😁

Mijn eerste week (tot morgen) heb ik doorgebracht in het hostel Bondi Backpackers aan het strand Bondi Beach, de kust bij Sydney. Ook wel bekend van het televisieprogramma ‘Bondi Rescue’. Ik kreeg een ruime kamer waar 6 personen konden slapen aan de kant van het strand, dus het was nog de beste kamer ook met een prachtig uitzicht op Bondi Beach (zie foto). 

Deze week stond voor mij in het teken van relaxen en bijkomen. Ik ben veel op het strand geweest, het ene moment lekker alleen met muziek in de oortjes en het andere moment met een groep. Mijn ritme was wel compleet in de war, ’s nachts veel wakker en ‘s avonds erg snel moe, maar ik vond het niet erg. Elke dag geniet ik weer van het feit dat ik in Bondi Beach ben waar een hele relaxte sfeer hangt en het onwijs mooi is. Wat ik aan mezelf merk is dat ik me nergens druk om maak, alles op me af laat komen en nog wel belangrijker misschien dat ik me totaal nergens aan irriteer wat wel eens anders is geweest😁

Inspanningen heb ik uiteraard ook geleverd. De Bondi to Coogee Walk is een wandeling van ongeveer 3 uur langs de kust en deze heb ik samen met een Canadees kamergenootje bewandeld om 6 uur ‘s ochtends (6.24 uur zonopkomst). Tijdens deze walk ben ik diverse keren op ‘the rocks’ geklommen en geklauterd om schitterende natuurfoto’s te maken. Het was zo adembenemend dat ik soms even wegdroomde. We zeiden ook tegen elkaar dat het onwerkelijk was om er te lopen. Laat staan wat me verder nog te wachten staat tijdens de reis.

Bij een tweede keer, dit keer alleen, ‘the rocks‘ oplopen om selfies te maken ging het een beetje mis. Een selfie maken op een erg mooie plek bezorgde me een val door het hobbelige gesteente. Resultaat; een bloedend linkerbeen en voet waar ik nog wel even last van zal houden, maar dat mag de pret niet drukken😃

Ik heb veel personen leren kennen, van Nederlanders vanuit de Australië Facebookpagina tot aan Amerikanen, Canadezen, Ieren, Schotten, Duitsers of gewoon een nuchtere vriendelijke Fransman waar ik veel mee optrek. In het hostel sta je met vele anderen eten te maken in de keuken waarbij je ook veel in contact komt. Bijzonder toch wel om te zien is dat je iedereen ziet komen en gaan waarbij iedereen een eigen verhaal heeft om te reizen of juist weer huiswaarts te keren. 

Al met al zit ik in een bubbel waar ik niet uit zou willen, omdat het hier zo geweldig is. Ik zou hier wel maanden kunnen vertoeven, maar ook ik moet een keer vertrekken om de rest te gaan ontdekken. Morgen zal ik naar Sydney zelf vertrekken voor een week om de stad te verkennen. En ik ben ervan overtuigd dat Sydney zelf net zo leuk zal worden als Bondi, maar dan op een iets andere manier. Hierna begint mijn avontuur langs de oostkust naar het noorden🇦🇺.

Voor zover mijn eerste week in Australië😊 Tot de volgende!

Ps. Ik blijf maar moeite hebben met het linksrijdende verkeer vanaf de andere kant. Vaak blijf ik de andere kant opkijken😏